Stichting Backstage Pass wil crews diverser maken
Dit artikel verscheen eerder in Zichtlijnen
Jongens in het zwart gekleed, stoere mannen die zware dingen sjouwen: het beeld van podiumtechnici is overwegend mannelijk. Dat kan en moet anders, vinden Jessica Dassen en Lotje Horvers. Met hun stichting Backstage Pass zetten ze de deuren open voor jong, vrouwelijk talent.
Hoe divers het beeld óp het podium is, zo homogeen is de crew erachter, ontdekte Lotje Horvers. Ze begon haar carrière in Maastricht als concertorganisator en als stagehand bij 013. Tourmanagement was altijd haar grote droom en ze heeft in de loop der jaren veel bands begeleid, waaronder acts met een complete vrouwelijke crew. “Door mijn ervaring werd ik steeds vaker uitgenodigd voor gesprekken en symposia over diversiteit en inclusie,” vertelt Horvers.” In Engeland is daar de organisatie 3T uit ontstaan. Maar in Nederland wordt er nog veel te weinig met diversiteit gedaan, de beroepsgroep is nu te beperkt. Daar wilde ik iets aan doen.”
Ongezond werkklimaat
Want dat de podiumsector niet divers is, ziet ook Jessica Dassen: “Ik denk dat 95% van de technische beroepen backstage mannelijk is. Dat zorgt voor een ongezond werkklimaat: het is totaal niet uitnodigend voor vrouwen om je daarbij aan te sluiten. Denk maar aan de misstanden bij The Voice. Het zijn de opmerkingen en grappen die gemaakt worden, de sfeer die er hangt: dat is niet aantrekkelijk voor jonge vrouwen.”
Dassen werkt sinds 2002 in de evenementenbranche als ZZP’er. Sinds haar 17e organiseert ze concerten en evenementen en ze werkte als productiecoördinator bij podia en concertzalen.
De laatste jaren focust ze zich op duurzaamheid: vanuit de muziekindustrie wil ze de wereld een stukje mooier maken. In coronatijd heeft Horvers aan Dassen gevraagd of ze mee wilde helpen om de branche diverser te maken: “Ik was gelijk enthousiast,” vertelt Dassen. “We hebben allebei een groot netwerk en veel ideeën, we hadden alleen een paraplu nodig. Dat is de stichting Backstage Pass geworden.”
Foute grappen
Backstage Pass organiseert projecten om de diversiteit op de werkvloer te vergroten, op dit moment door jonge vrouwen te werven en behouden voor de opleidingen. Want daar gaat het nog vaak mis, ziet Horvers: “We spreken docenten die maar één meisje in de klas hebben. Hoe zorg je dat zij zich fijn voelt en aan boord blijft? Er is al een enorme krapte op de arbeidsmarkt, we hebben die meiden keihard nodig. Maar we hoorden bijvoorbeeld het verhaal van een meisje dat bij haar stageplek alleen maar mannen zag en afhaakte. Het is de hele sfeer: de grappen, spreuken die op de wc staan geklad. Het zorgt ervoor dat iemand zich onwelkom voelt. Laatst maakte ik het zelf nog mee, een team waar er om de haverklap iets werd gezegd over m’n billen.”
“Er is al een enorme krapte op de arbeidsmarkt, we hebben die meiden keihard nodig”
Dassen herkent die sfeer wel: “Ik heb zelf ook wel incidenten meegemaakt met foute, seksuele grappen. En ik word niet altijd serieus genomen als vrouw. Ik moet extra vaak bewijzen dat ik weet waar ik over praat.” Diversiteit is bovendien belangrijk voor de kwaliteit, benadrukt Dassen: “Als je je comfortabel voelt, dan presteer je simpelweg beter. Ook neemt de waardecreatie van het team toe. We kijken allemaal op een bepaalde manier van de wereld. Een vrouwelijke lichttechnicus ziet andere dingen dan een man, en dat bepaalt mede het eindresultaat. Als je een homogeen groepje blijft, dan beperk je jezelf alleen maar. En dat is eigenlijk gek voor de creatieve sector, die eigenlijk de voorhoeder zou moeten zijn. Want waarom zouden alleen mannen die knoppen kunnen bedienen?”
Een verademing
Diverse teams maken het werk niet alleen aantrekkelijker voor vrouwen, maar voor iedereen, vindt Dassen: “Ik denk dat veel mensen helemaal niet realiseren hoe beperkt hun teams eigenlijk zijn. Wij willen die bewustwording vergroten. Voor hen is het ook een waardevolle aanvulling. Er is een tekort aan goede technici, het is gewoon ook stressvol om met een klein beperkt clubje te zijn.” Horvers heeft al met veel diverse teams gewerkt “Ook mijn mannelijke collega’s vinden het een verademing om met vrouwen te toeren. Ze worden zo moe van die machocultuur. Vaak is het ook maar een enkeling die de sfeer bepaalt en doet de rest maar een beetje mee. Als man moet je stevig in je schoenen staan om daar tegenin te gaan.”
“Ik moet extra vaak bewijzen dat ik weet waar ik over praat“
Met Backstage Pass organiseren Horvers en Dassen projecten om nieuwe gezichten te enthousiasmeren voor het vak. “We krijgen veel positieve reacties van scholen,” vertelt Dassen. “Want de technische opleidingen willen dit heel graag, alleen ze weten niet goed hoe ze de vertaalslag naar het werkveld kunnen maken.” Backstage Pass brengt praktijk en opleiding daarom bij elkaar. Horvers: “Veel jonge mensen weten helemaal niet wat voor coole banen er allemaal bestaan. Daarom laten we vrouwelijke professionals in poppodia rondleidingen geven aan meiden van 15-16 jaar. |Met live een artiest op het podium zodat je ook echt aan de knoppen kunt voelen en horen wat er gebeurt. In de foyer zetten we dan standjes neer met informatie over de opleidingen.”
Eenheidsworst
Het is dus echt werven, maar ook bewustwording creëren, vertelt Dassen. “We willen het werkveld laten zien: wij willen dit veranderen voor onze sector. We hopen zo ook iets aan het werkklimaat te doen. Bijvoorbeeld door festivalcrewers en uitzendbureaus erbij te betrekken. Want zij zien ook dat het nu nog te veel een eenheidsworst is. Zij snappen allang dat diversiteit loont.” Horvers en Dassen zijn pas net begonnen, toch krijgen ze al veel reacties en steunbetuigingen. Dassen: “We krijgen veel verzoeken of we kunnen helpen om vacatures uit te zetten en vrouwelijke crewleden te vinden. Maar ik zou het graag willen omdraaien. Denk eerst eens na over: waarom solliciteren die meiden niet bij ons? Waarom melden ze zich niet aan of kan ik ze niet vinden? Je moet ook bereid zijn om vrouwen met minder ervaring uit te nodigen en op te leiden.”
Hoge standaard
Mensen die enthousiast zijn over Backstage Pass zijn allemaal uitgenodigd om aan te sluiten, te sponsoren of ideeën uit te wisselen. “We moeten het samen doen”, zegt Dassen. “De opleidingen, de zalen, de artiesten: we moeten de handen ineenslaan en het in de verbinding aanpakken.” De tijd lijkt er in ieder geval rijp voor, ziet Horvers: “Er is nog veel werk aan de winkel als het gaat om een veilige werkplek, maar ik weet dat het ook anders kan. In ons vak zijn we gewend geraakt aan vastgeroeste machtsstructuren. Er wordt vaak gedacht dat je als beginnend crewlid alles maar voor lief moet nemen, omdat je ‘geluk’ hebt als je met een toffe band mee op tour mag. Maar ik heb gezien dat het ook anders kan. Met gelijkwaardigheid en fijne, normale omgangsvormen. Mijn standaard ligt nu ook veel hoger door mijn ervaringen met diverse teams.”
Met Backstage Pass moet er dus een nieuwe wind gaan waaien achter het podium. Horvers: ” 50/50 man-vrouwverhouding zal het nooit worden, maar ik ken nu al teams waar het 30/70 is en daar is de werksfeer veel prettiger. Het gaat om diversiteit in brede zin en dat zie je ook terug in het taalgebruik. Er wordt nog steeds steevast ‘lichtman’ of ‘geluidsman’ gezegd. Maar gewoon lichttechnicus volstaat prima. You can’t be what you can’t see. Representatie doet ertoe.
Backstage Pass
Stichting Backstage Pass wil de diversiteit en inclusie in de Nederlandse livesector vergroten. Dat gebeurt projectmatig: om te beginnen worden er in de komende 5 jaar 5 wervingsdagen per jaar georganiseerd. Het eerste project is ‘Podiumtechniek voor Meiden.’ Wie zich aan wil sluiten en mee wilt denken of doneren kan zich melden via Backstage-Pass.nl
